Azərbaycanın regionda güclü bir dövlətə çevrilməyi, son 200 ildə ilk dəfə olaraq öz gücü ilə işğal altında saxlanan ərazisini azad edib suverenliyini və ərazi bütövlyünü bərpa etməsi, milli maraqlarını qoruması, prinsipial siyasət ortaya qoyması, Prezident İlham Əliyevin qlobal arenada liderliyinin qəbulu və beynəlxalq təşkilatlardakı nüfuzunun möhkəmlənməsi Rusiyanı niyə belə narahat edir? Başa düşürük, Azərbaycanın keçmiş SSRİ dövlətləri arasında müstəqil siyasət yürütməsi ölməkdə olan imperiyanın şovinist rəhbərləri tərəfindən qətiyyən qəbul olunmur. Buna eqoizm və şovinizm imkan vermir. Hazırda Kremlin “şeypurçuları” utanıb xəcalət çəkmək, üzr istəmək əvəzinə ölkəmizə qarşı haray-həşir qaldırıblar. Başda prezidentin köməkçisi Vladimir Medinski olmaqla Konstanin Zatulin, Vladimir Solovyov, Pyotr Tolstoy, Mariya Zaxarova, Marqarita Simonyan, Nikolay Valuyev və başqaları ölkəmizə böhtan yağdırmaqdan başlarını qaşımağa vaxt tapmırlar.
Amma görəsən rəsmi Moskva anlayırmı ki, artıq 37-ci il deyil, bolşeviklər daha yoxdur və xalqlar nifrət etdikləri “qırmızı imperiya”dan yaxalarını birdəfəlik qurtarıblar. Amma bunlar deyəsən fil qulağında yatıblar. Oyansınlar, görsünlər ki, artıq 2025-ci ildir və bir zamanlar İttifaqın tərkibində olan dövlətlər 33 ildən çoxdur ki, müstəqildirlər.
Hər zaman xalqların jandarmı olan Rusiya imperiyası sərvətini talayıb apardığı xalqlara heç olmasa xoş və ya insani münasibət belə göstərmədi. Əksinə, müttəfiq respublikalarda kütləvi qırğınlar təşkil etdi, hər ölkədə özünün casus şəbəkəsini yaratdı, hədə-qorxu ilə idarə etməyi üstün tutdu. Azərbaycanda törədilən Sumqayıt hadisələri, 20 Yanvar faciəsi, Xocalı soyqırmı, Azərbaycan torpaqlarının işğalı və 30 il bu torpaqların işğal altında qalması birbaşa Rusiyanın əli ilə xalqımızın başına gətirildi. Bəli, məhz 70 il sərvətlərimizi daşıyıb aparan zəli Rusiyanın... 32 illik dönəmdə öz “parlaq əsəri” olan keçmiş Qarabağ probleminin sülhlə həllinə imkan verməyən və bu illər ərzində Azərbaycanın məhz Qarabağ yarasını əzməklə bizə hər cür əziyyət verən, əsəblərimizlə, milli qürurumuzla oynayan Rusiya rəsmiləri Qarabağ problemi həll olunca əsəbiləşərək gücünü ölkəsində yaşayan sadə azərbaycanlılara göstərir.
Vaxtilə sərvətlərimizi zorla əlimizdən alan qaba imperiya yenidən iti caynaqlarını ölkəmizə tərəf uzadır. Ancaq caynaqları kəsiləndə daha da quduzlaşır, heç cür qəbul etmək istəmir ki, Azərbaycan əvvəlki zəif ölkə deyil. Dünya ağalığı iddiasına düşən müasir Rusiya pis niyyətlərindən əl çəkmək istəmir.
Bütün dünyanın gözündən düşmüş bu dövlətin Ukraynada batdığı bataqlıqdan xilas ola bilməməsi, aciz vəziyyətgə qalması onun nəyə qadir olduğunu göstərdi. Kremldə lovğalıqla “Ukraynanı iki-üç günə təslim edəcəklərini” bildirənlər artıq dördüncü ildir ki, müharibəni davam etdirməyə məcbur qalıblar. Kreml iddiaçıları məğlub kimi geri çəkilmək istəmirlər, qələbə qazanmağa isə gücləri çatmır.
Kremlin başabəla ideoloqları haradasa qələbə qazanmaq və bununla rus xalqının əhval-ruhiyyəsini müvəqqəti də olsa qaldırmaq məqsədilə Rusiya vətəndaşları olan türk xalqlarının nümayəndələrini, xüsusilə azərbaycanlıları gözümçıxdıya salıblar. Yekaterinburqda və Voronejdə polis dəstələrinin evlərə silahlı hücumlar etmələri, dinc insanları qətlə yetirmələri, bir xeylisini maşınlara doldurub naməlum istiqamətlərə aparmaları, onları təhqir etmələri, dəhşətli işgəncələrə məruz qoymaları vandallıqdan başqa bir şey deyil. Ən dəhşətlisi heç bir səbəb olmadan Azərbaycana məxsus sərnişin təyyarəsinin Rusiya ərazisində vurulması və dinc insanların həlakı oldu. Rusiya qətlə yetirdiyi insanlara görə Azərbaycandan üzr istəməyi belə özünə sığışdırmadı. Bu cür vəhşi davranışla həyasızcasına hələ dünyaya ağalıq iddiasına da düşüb. Ancaq daha “rus ayı”sından qorxan, imdad istəyən, ətəyindən tutan yoxdur.
Vəli İlyasov, “İki sahil”