Azərbaycan 2020-ci il 44 günlük İkinci Qarabağ müharibəsi və 2023-cü ilin sentyabrında bir günlük antiterror tədbirləri ilə ərazi bütövlüyünü təmin etdi. Nəticədə Cənubi Qafqazda yeni reallıqlar yaratmış oldu. Bu reallıqlar həm də oyun qaydalarını dəyişdi. Bir çox dövlət, hətta 30 il torpaqlarımızı işğal altında saxlayan Ermənistan belə, bu reallıqları müəyyən mənada qəbul etdi. Başa düşdü ki, artıq Azərbaycanla hesablaşmaq lazımdır.
Buna baxmayaraq, hələ də özünün destruktiv mövqeyini davam etdirən dövlətlər var. Fransanın bu sırada öndə olduğunu desək, yəqin ki, yanılmarıq.
Rəsmi Paris anti-Azərbaycan mövqeyini müxtəlif formalarda göstərir. Onun Azərbaycanın daxili işlərinə müdaxilə etməsi, casusluq fəaliyyəti göstərməsi və özünün beşinci kolonunu yaratmaq cəhdləri Yelisey Sarayının Bakı ilə bağlı mövqeyinin aydın təzahürüdür. Amma Parisin riyakarlığı bununla bitmir. Qarabağda “mədəni irsə təhlükə”yə dair əsassız iddialar irəli sürən bu ölkədə azərbaycanlı şairə Natəvanın heykəli təhqir olunur, abidəyə qarşı vandalizm aktı həyata keçirilir. Daha maraqlısı və əslində həm də təəssüf doğuran hal ondan ibarətdir ki, UNESCO kimi mötəbər qurum dünyada mədəni irsin mühafizəsi ilə məşğul olmaq əvəzinə, Fransanın bir qurumu funksiyasını yerinə yetirir. Bütün dünya xalqları üçün açıq olmalı olan bu təşkilatın şəxsi heyətinin 50 faizindən çoxu tək Fransanın payına düşür.

Başqa bir məqam da ondan ibarətdir ki, söz və ifadə azadlığını əlində bayraq edərək digər ölkələri tənqid edən Fransada jurnalistlərin azad fəaliyyətinə maneələr törədilir. Fransa anti-Azərbaycan siyasətini müxtəlif formalarda davam etdirir. Hazırda Azərbaycanın əsas prioriteti Cənubi Qafqazda sülhün və əməkdaşlıq mühitinin təmin olunmasıdır. Amma Fransa Ermənistana silah satmaqla iki ölkə arasında münasibətlərin normallaşmasına zərbə vurur, İrəvandakı revanşist qüvvələri qızışdırır. BMT Təhlükəsizlik Şurasında və Afrikadakı uğursuzluğunu həzm edə bilməyən Fransa beynəlxalq aləmdə uğur hekayəsini “erməni kartı” ilə qazanmağa çalışır. Birinci Dünya müharibəsində Osmanlı Türkiyəsinə qarşı etdiklərini indi Azərbaycana qarşı edir.
Azərbaycanın üzv olduğu digər bey­nəlxalq təşkilatlarla yanaşı AŞPA–danda gözləntiləri Azərbaycan torpaqla­rının işğal faktının rəsmən tanınması və işğala son qoyulması üçün təcavüzkar dövlətə təzyiq göstərilməsindən ibarət idi. Lakin gözləntilər əksinə olaraq Ermənistan–Azərbaycan münaqişəsinin davam etdiyi 35 il ərzində AŞPA bütün hüquqları vəhşicəsinə pozulmuş bir mil­yon Azərbaycanlının hüquqlarının mü­dafiəsi üçün bir qərar belə qəbul etmədi. Öz maraqlarını təmin et­məyə çalışan Fransa, Almaniya, ABŞ kimi dövlətlər regionda öz müstəqil si­yasətini aparmağa çalışan yeganə döv­lət kimi Azərbaycana qarşı yeni təzyiq mexanizmlərini işə salmağa çalışırlar.

Elnarə Balakişiyeva,
YAP Xətai rayon təşkilatının üzvü,
Xətai rayonu, 58 nömrəli tam orta məktəbin müəllimi