Avropa İttifaqının (Aİ) 44 günlük Vətən müharibəsi və Qarabağ bölgəsində keçirilən lokal antiterror tədbirləri ilə separatizmə birdəfəlik son qoyan Azərbaycana qarşı qərəzli mövqeyi getdikcə alovlanır. Belə ki, bu qurum və onun nümayəndələri reallıqla uzlaşmayan uydurma bəyanatlar, fikirlər səsləndirməkdə davam edirlər. Məsələn, bu günlərdə qurumun Xarici siyasət və təhlükəsizlik məsələləri üzrə ali nümayəndəsi, ermənidən betər erməni kimi tanınan Cozep Borrelin sözçüsü Peter Stano bildirib ki, Aİ Azərbaycana Ermənistanın ərazi bütövlüyünün hər hansı şəkildə pozulmasının qəbuledilməz olduğu və münasibətlərimiz üçün ciddi nəticələr verəcəyi barədə aydın mesaj vermək üçün bütün imkanlardan istifadə edir. Bununla da o, diplomatik formada guya Azərbaycanın Ermənistana qarşı ərazi iddiasında olduğunu, elə bu səbəbdən “təhlükə”nin gözlənildiyini dilə gətirib. Bununla da P. Stano “hərbi müdaxilə”dən mütəmadi söz açan öz rəhbərini bir daha dəstəkləyib.
Amma fakt budur ki, Azərbaycanın təcavüzkar ölkəyə qarşı heç bir ərazi iddiası yoxdur. Rəsmi Bakı bunu müxtəlif tədbirlərdə dəfələrlə vurğulayıb. Halbuki, hazırda Azərbaycanın 8 kəndi hələ də Ermənistanın işğalı altındadır. Eyni zamanda Ermənistan konstitusiyasında Qarabağa qarşı iddia hələ də qalmaqdadır. Şübhəsiz, Aİ rəsmisi bunları bilməmiş deyil, ancaq susur. Ermənilərin Azərbaycanın ərazsinin 20 faizini işğalda saxladığı illərdə həmin topaqlarda basdıqdıqları minlərlə minaların dəqiq xəritəsinin təqdim edilməməsi ucbatından bu gün həmin silah-sursat insanların canını almaqda davam edir. Şübhəsiz, cənab Peter Stane bunu da bilir, amma danışmır.
Görünür, siyasəti manipulyasiya predmetinə çevirən bu cənab hələ də fil qulağında yatır. Yatmasaydı, heç olmasa Prezident İlham Əliyevin yanvarın 10-da yerli televisiya kanallarına “Bizi ittiham edirlər ki, biz Ermənistana hücum etmək istəyirik. İstəsəydik, girərdik, lap axıra qədər gedərdik” sözlərini eşidərdi. Eşitsəydi, yəqin hayların uydurduqları hansısa mifik təhlükəni tutuquşu kimi təkrarlamazdı.
Amma bu, faktdır ki, bölgədə sülhün bərqərar olmasını istəməyən, Cənubi Qafqazda möhkəmlənmək niyyətində olan Aİ “hücum təhlükəsi”ni əsas gətirərək şərti sərhəddə “fəaliyyət”ni gücləndirir, “mülki” adlandırdığı, əslində isə hərbi məqsədlərə xidmət edən missiya üzvlərinin sayını artırır. Başqa sözlə desək, Aİ Ermənistanda hərbi baza formalaşdırır. Bununla da ölkəmizə qarşı qərəzl mövqeyi ilə seçilən Makron Fransasının təkidi ilə sərhəddə gərginliyin reallıq olduğu görüntüsünü yaratmağa çalışır. Yeri gəlmişkən, sözügedən missiyanın fəaliyyətindən Azərbaycanla yanaşı, regionun digər ölkələri – Rusiya və İran da narazıdır. Hər iki ölkə Aİ missiyasının kəşfiyyat məlumatları topladığını iddia edir.
Görünən odur ki, Aİ rəsmiləri Azərbaycanla Ermənistan arasında sülhlə bağlı məsələlərin intensiv müzakirə olunduğu, regionda əməkdaşlığın və təhlükəsizliyin təminatı istiqamətində real addımlar atıldığı indiki məqamda Azərbaycanı qaralamaqla danışıqlar prosesinə zərbə vurur. Üstəlik, təcavüzkar ölkədəki müssiyasının üzvlərinin sayını artırır.
Ümumiyyətlə, Aİ-nin məqsədi Ermənistanla Azərbaycan arasında etimadın yaradılması və davamlı sülhün əldə edilməsi deyil. Bu qurumun heç zaman belə bir istəyi olmayıb. Bununla da sözügedən qurumun ermənipərəst nümayəndələri sülhə və təhlükəsizliyə deyil, qarşıdurmalara rəvac verməkdədirlər. Doğrudur, Aİ hərdən sülhdən danışır, amma bu, heç də səmimilik əlaməti deyil, riyakarlıqdır. Əgər Aİ sülh istəyində səmimidirsə, onda qərəzdən, ikili standartlardan uzaq olmalıdır.
Qeyd edək ki, bu gün Avropa İttifaqı Azərbaycanın əsas ticarət tərəfdaşıdır. Amma göründüyü kimi, bu beynəlxalq təşkilat siyasi müstəvidə həqiqi tərəfdaşlıqdan çox uzaqdır. Bir də bu yalanın Azərbaycanda keçiriləcək prezident seçkilərinə az qalmış bir daha gündəmə gətirilməsi heç də təsadüfi deyil. Şübhəsiz, məqsəd boş və mənasız açıqlamalarla beynəlxalq ictimaiyyətdə Azərbaycanla bağlı mənfi təsəvvürlər formalaşdırmaqdır. Ancaq xalqımız həmişə olduğu kimi bu gün də 30 illik işğala son qoyan, Ermənistanın və onun havadarlarının bütün planlarını alt-üst edən Prezidentinin yanındadır və heç bir xarici müdaxilə bu birliyə xələl gətirə bilməyəcək.
Qvami Məhəbbətoğlu, “İki sahil”
